BAANOPBOUW


De basis van de houten opbouw is vurenhout in de maat 44 x 18 mm. Het tafelblad is gemaakt van 9 mm triplex dat op de latten is gelijmd of geschroefd, afhankelijk van de wens om later een losneembare constructie te hebben. De afstanden tussen de latten is maximaal 50 cm. Zo ontstaat er een stevig tafelblad waar je gerust op kunt gaan staan. Op een aantal punten zijn aan het latwerk poten geschroefd van 44 x 44 mm. De hoogte van het tafelblad is 60 cm. Graag zou ik dit hoger gehad hebben i.v.m. de bereikbaarheid onder het blad en de gewenste kijkhoogte, maar de schuine helling van het zolderdak zou het gewenste oppervlak van het blad teveel hebben beperkt, dus heb ik maar besloten tot dit compromis. Een voordeeltje is dat de gordingbalken van het dak nu precies op het tafelblad aansluiten, zodat een nederlandse (nep)dijk snel gemaakt is, zoals onderstaande schets laat zien.

 

 

Om de gevreesde draden 'spaghetti' onder het blad te voorkomen heb ik besloten om alle draden langs de binnenrand van de baan te laten lopen. Deze kabelgoot is, zoals ook op de schets te zien is, gemaakt van de latten en is geheel aan de rand van de tafel gelijmd. Een geschroefd 9 mm triplex deksel moet de goot afsluiten, zodat de bovenzijde gelijk ligt met het tafelblad. Een plintrand is aan de deksel gelijmd om zo alles netjes af te sluiten. Hierdoor kan de deksel met plintrand losgenomen worden als er later draden bijgelegd moeten worden. Van binnen kan je de goot nog verdelen in secties om data-draden en rijdraden bij elkaar weg te houden, zodat de data draden niet gestoord worden door de rijspanning.

Een verhaal apart is het klapluik, dat ik boven het trappegat van zolder gemaakt heb. Dit was namelijk de enige plaats waar de keerdriehoek gemaakt kon worden zonder teveel extra ruimte in te nemen. Hiervoor moest het hekwerk rond het gat verdwijnen en moest de paal van de wenteltrap ingekort worden, zodat het neergeklapte luik de paal niet raakte. Ook de latten onder het luikblad en de plaats van de wissels en wisselmotoren moesten zo gepland worden, dat alles vrij ligt van de paal. Hieronder zie je de plaatjes van deze situatie.

 

Een volgend probleem bleek de hoogte-afstelling van het luikblad te zijn. Ik heb dit opgelost door de latten van het luik aan de zijkanten te laten rusten op een andere lat die ik onder de zijlatten van het vaste tafelblad heb geschroefd, zoals hieronder getoond.

Ook is hier te zien hoe ik de scharnieren heb vastgeschroefd.
Tenslotte wilde ik een zo klein mogelijke spleet langs de zijranden van het luikblad. Omdat hout krimpt of uitzet bij temperatuurverandering bleek een spleet van een halve millimeter ongeveer het maximaal haalbare te zijn. Verder is het van groot belang dat de zijkanten van het luik precies evenwijdig lopen met de vaste tafelbladen. Om dit te bereiken heb ik eerst de ondersteuning van het blad aan de rechterkant los op de vloer gezet en heb ik de luikscharnieren vastgeschroefd. Vervolgens heb ik het raamwerk van de rechter vaste tafel gemaakt en heb dit aan vloer en muur vastgezet. Dit heb ik een week zo gelaten om het hout de kans te geven te acclimatiseren. Daarna heb ik het bovenblad van de rechter vaste tafel op maat gezaagd en vastgeschroefd. Deze methode bleek goed te werken voor het blad, maar niet helemaal voor de verdiepte sectie voor de helling naar de tunnel van het schaduwstation, omdat dit klem liep. Na enig schaaf- en slijpwerk was ook dit opgelost.
De rails moeten over de randen van het luik natuurlijk goed aansluiten. De oplossing was om de flexrails gewoon over de spleet te leggen op het kurkbed en de laatste 3 biels geheel vast te lijmen met secondenlijm. Na uitharding van de lijm heb ik met een fijn zaagje de rails doorgezaagd op een zodanige plaats, dat de raileinden juist iets over de randen van het luik steken, zodat het luik ongehinderd opgeklapt kan worden.
Om spontaal neervallen van het luik te voorkomen heb ik een simpele grendel gemonteerd. Tenslotte moet ik er op wijzen dat er tussen het opgeklapte luik en de muur een ruimte is van 20 cm. Dit betekent dat de maximale bouwhoogte op het luik juist iets minder moet zijn. Daarbij komt dat aan de achterzijde van het luik door de scharnierconstructie nog minder hoogte ter beschikking staat, zoals hieronder geschetst.